ben buradayım

Bu oyunbaz anlatıcı; kimi yerde trivial/eğlencelik aşk romanlarının diliyle öyküler, kimi yerde ansiklopedi dili kullanır, kimi yerde bir günlük ya da biyografi yazarına dönüşür; kimi kez "hayatın koordinatları" ya da "momentin mahvettiği mühendis" ya da "kosinüs kurbanları" örneklerinde olduğu gibi teknik dile el atar, "hasetten kuruyup, T cetveline dönen" insanlardan söz eder, "mini mini bir x ile canım bir Y arasında başlayan" bir ilişkinin öyküsünü kurgulamaya girişir; "teknik bir üslup seçmeliyiz, çünkü bizler teknisyeniz" diyordur. Bir başka yerde ise aynı anlatıcı resmî tutanak diline öykünüyor; sonra bir bakmışsınız tiyatro diline atlamış diyaloglarla öykülüyor ya da genelevde duyguları çığrından çıkmış Turgut'u Hamlet tonlaması içinde konuşturuyordur. Bir başka köşede ise alaturka şarkı sözleri, tangolar, çeşitli biçem düzlemlerinden manzum metinler birbirini kovalıyordur... Gerçek anlamda bir dil karnavalıdır bu. Metnin bir yerinde "Tanrı usıg baştan alır / O tuşinir yergi çünki," diye Göktürkçe parodisi içinde bir beyit oluşturan anlatıcı, bir başka yerde Anadolulu bir halk ozanına dönüşür: "Dostun vefalısı bütün isteğim/ Kız peşinde olan dostu nideyim/ Her an yaşamalıyım kendi gerçeğim/ Kendi içimdeki indeyim gayrı". Aynı anlatıcının bir başka metin kesitinde de şakacı bir karamela manicisi olduğunu görürüz: "İncitmek istemiyorsan efendini/ Tuzlayıp tenekeye bas kendini".