| korkak bakışları küçümseyiciydi. yalnızca korkaklar küçümser. bunun kendilerini daha büyük gösterdiğini sanırlar. ve saflar aldanır çünkü hiç incinmemiştirler. bir kez dokunur acı ve saflığı yok eder. acı boyun eğdirir; kötü olmanın cesaret olduğunu fısıldar. burada, tam bu noktada başlar yalan ve ilk yalanını söylediğinde tükenir insan.
özge özköprülü kir |